افزایشهای نرخ بهره هنوز تاثیری بر کاناداییهای طبقهی متوسط نداشته است
محدودیتهای جدید وام مسکن نمیگذارد بسیاری از کاناداییها خانه بخرند
رویترز میگوید مصرفکنندگان «درد اندکی» از چهار دفعه افزایش نرخ بهره از سوی بانک مرکزی احساس کردهاند، پدیدهای که به نظر میرسد هشدارهای قبلی در مورد تبعات احتمالی افزایش نرخهای بهره را رد میکند.
با وجود آنکه نرخهای رسمی بهره ظرف یک سال، چند بار افزایش پیدا کرده است، تحلیلگران میگویند ساختار بازار وام مسکن کانادا به گونهای است که وامگیرندگان اندکی تحت تاثیر افزایش نرخها قرار گرفتهاند و کسانی که از عهدهی هزینههای خرید خانه بر نمیآیند، اکنون پول خود را در جاهای دیگری خرج میکنند.
پل تیلور، رئیس و مدیر اجرایی اتحادیهی فعالان حوزهی وام مسکن کانادا، میگوید: «چیزی بین ۱۰ تا ۱۲ درصد از دارندگان وام مسکن، عملا از خدماتی استفاده میکنند که تحت تاثیر افزایش نرخ بهره قرار خواهد گرفت.»
تیلور توضیح میدهد که در ۷۰ درصد از وامهای مسکن، نرخهای بهره ثابت است و ۳۰ درصد بقیه هم نرخهای بهرهی قابل تنظیم و یا شناور دارند. وامهای مسکن با نرخ بهرهی قابل تنظیم در زمان افزایش نرخهای بهره هزینههای ماهیانهی بالاتری به بار میآورند، در حالیکه وامهای با نرخ شناور معمولا اقساط ماهیانهی ثابتی دارند. به گفتهی راب مکلیستر، بنیانگذار وبسایت RateSpy.com که نرخهای بهره را مقایسه میکند، این بدان معناست که وامگیرندگان، هنگام افزایش نرخها، پول بیشتری بابت بهره و مبلغ کمتری بابت اصل وام خود خواهند پرداخت و طول دورهی وام مسکن آنها چند ماهی کمتر خواهد شد.
علاوه بر این، با آنکه نرخهای بهرهی حدود نیمی از وامگیرندگان کانادایی امسال دوباره تعیین میشود (از جمله آنهایی که وامهای با نرخ ثابت خود را تجدید میکنند)، کسانی که پرطرفدارترین نوع وام، یعنی وام پنج ساله با نرخ ثابت را انتخاب کردهاند، نرخهایی عمدتا مشابه با سطوح سال ۲۰۱۳ را دریافت میکنند.
رویس مندس، اقتصاددان ارشد در CIBC کپیتال مارکتس، میگوید: «افزایش نرخ بهرهی شبانه قاعدتا باید برای خانوارها کاملا منطقی باشد، اما آنها به نرخ شبانه وام نمیگیرند؛ بسیاری از آنها به نوع وام پنج ساله گره خوردهاند و جریان نقدینگی ماهیانهی آنها به واقع تغییر ملموسی نخواهد کرد.»
بانک مرکزی کانادا اخیرا اعلام کرده که با آنکه دستمزدها افزایش یافته است، کند شدن رشد مجموع ساعات کاری و مقررات جدید وام مسکن بر هزینههای مصرفکنندگان تاثیر گذاشته است. مقررات سختگیرانهتر، که در ژانویه به اجرا گذاشته شد، همچنین به کنترل رشد بدهی بزرگ خانوارهای کانادا کمک کرده است.
پل تیلور، رئیس و مدیر اجرایی اتحادیهی فعالان حوزهی وام مسکن کانادا میگوید محدودیتهای جدید وام مسکن مانع از تحقق هدف خانهدار شدن بسیاری از کاناداییهای طبقهی متوسط شده است و با آنکه این امر به احتمال زیاد در دراز مدت تاثیرات بدی بر اقتصاد خواهد داشت، او تصدیق میکند که این تغییر احتمالا برای افزایش میزان هزینه کردن مصرفکنندگان خوب بوده است.
تیلور در ادامه میافزاید: «اگر سالها برای پیشپرداخت خانه پسانداز کرده باشید و حالا متوجه شوید که ۲۰ هزار یا ۲۵ هزار دلار دیگر لازم دارید تا به شما وام مسکن بدهند، به احتمال زیاد بیخیال خرید خانه میشوید. در این حالت، ایدهی خرید یک اتومبیل جدید پاداش خوبی به جای خانه به نظر خواهد رسید. بنابراین، اگر مردم دیگر فرصت سرمایهگذاری در مسکن نداشته باشند، باعث تعجب من نخواهد بود که در چنین شرایطی میزان خرج کردن مصرفکنندگان افزایش پیدا کند.»