آیا بودجه‌تان برای خرید مسکن محدود است؟ سه راه حل که بازار تورنتو پیش پای شما می‌گذارد
فهرست مطالب
شماره ۱۱۱ هفته‌نامه آتش را از اینجا دانلود کنید
این روزها بازار مسکن در تورنتو برای آنهایی که سرمایه دارند، بازاری آرام و مناسب است اما اگر سرمایه زیادی هم برای ورود به این بازار در دست ندارید، این بازار شما را ناامید نمی‌کند.
گزارشگر CBC در این مطلب به سراغ کارشناسان مسکن تورنتو رفته و از آنها درباره راه‌های جایگزینی پرسیده است که می‌توان در آن وارد بازار مسکن شد و در آن سرمایه‌گذاری کرد؛ راه‌هایی که می‌تواند جایگزین‌های مناسبی برای خرید خانه‌های گران شهر باشد.
اتوانی در خرید مسکن برای خیلی‌ها به واقعیتی غیرقابل انکار در زندگی‌شان تبدیل شده است؛ به‌خصوص در شهرهایی مثل تورنتو و ونکوور. این ناتوانی دلایل زیادی دارد اما احتمالا سختگیری‌های جدید در مقررات وام‌دهی و البته کاهش قدرت خرید کانادایی‌ها، به این موضوع دامن زده است.
اگر بخواهیم بر اساس آمار به این موضوع نگاه کنیم، تورنتو مثال خوبی است. طبق آمارهای جدید، در این شهر، متوسط درآمد خانوارها ۷۵,۲۷۰ دلار و میانگین قیمت خانه ۷۶۲,۹۷۵ دلار است. با این درآمد و این قیمت خانه، خریداران بالقوه واجد شرایط دریافت وام مسکن نخواهند بود.
حاشیه شهرها را فراموش نکنید
اگر منابع مالی‌تان محدود است و یا اینکه نمی‌خواهید به خودتان فشار بیش از اندازه بیاورید، گزینه‌های دیگری نیز پیش روی شما هست.
خبر خوشی که برایتان داریم این است: اگر خریداری هستید که حاضرید رفت و آمدهای طولانی به سر کار را قبول کنید یا می‌توانید محل زندگی‌تان را تغییر دهید، قدرت خرید تا حد زیادی بالا می‌رود.
راب مک‌لیستر، مؤسس سایت RateSpy.com می‌گوید: «حداکثر قیمتی که خانواده‌ای با سطح درآمد متوسط می‌تواند بپردازد ۶۲۰,۹۳۵ دلار است و آنها در ضمن باید ۶ درصد پیش‌پرداخت هم داشته باشند.»
اما با یک ساعت حرکت به سمت غرب تورنتو و رسیدن به منطقه‌ی همیتلون – برلینگتون، قدرت خرید رفته رفته بالا می‌رود و قیمت متوسط خانه‌ها به ۵۰۷,۱۳۱ دلار می‌رسد. خانواده‌ای با درآمد سالانه‌ی ۷۵,۲۷۰ دلار می‌تواند با حداقل پیش‌پرداخت ۲۵,۷۱۳ دلار واجد شرایط وام گرفتن باشد.
اگر وام مسکن پنج‌ساله‌ای نرخ بهره‌ی ثابت
۵ / ۲ درصد داشته باشد، اقساط ماهانه‌ی آن، شامل بیمه‌ی وام، حدود ۲,۲۳۱ دلار با استهلاک ۲۵ ساله خواهد بود.
آنهایی که حاضر به ترک GTA باشند، خواهند دید که هزینه‌های وام مسکن‌شان از این هم بیشتر کاهش خواهد یافت.
مک‌لیستر اشاره می‌کند که سایر تفاوت‌ها را در عواملی مانند هزینه‌های رفت و آمد به محل کار و هزینه‌ی انتقال سند و مالیات بر ملک نیز می‌باید در نظر گرفت.
خانه را به صورت شراکتی بخرید
طبق نظرسنجی جدید RBC، خرید اشتراکی خانه به همراه یک دوست یا عضو خانواده، گزینه‌ای است که ۲۴ درصد از نسل‌هزاره‌ای‌ها به آن فکر می‌کنند.
آلان آرنسون، کارشناس بازار مسکن در تورنتو، می‌گوید افراد می‌توانند با روی هم گذاشتن درآمدهایشان وام‌های بزرگتری بگیرند و هزینه‌های قرارداد و پیش‌پرداخت را هم بین خود نصف کنند.
آرنسون می‌گوید یک فرد تنها برای خرید خانه‌ای به قیمت ۸۰۰,۰۰۰ دلار، باید سالانه حدود ۱۴۳,۳۴۲ دلار درآمد داشته باشد. اما اگر دو نفر با درآمدهای پایین مشترکا اقدام به خرید کنند و هر دو برای یک وام مسکن پنج ساله با نرخ بهره‌ی ۳ درصد، پنج درصد پیش‌پرداخت بدهند، اقساط ماهانه‌ی هر کدام از آنها شامل بیمه‌ی وام، حدود ۱,۷۴۴ دلار با استهلاک ۲۵ ساله خواهد بود.
خریداران مشترک، علاوه بر تقسیم ۲۴,۴۰۰ دلار مالیات انتقال سند که در تورنتو گرفته می‌شود، مالیات بر ملک و هزینه‌های آب و برق و گاز و بیمه را نیز نصف خواهند کرد.
اگر موارد بالا به نظرتان جذاب می‌آید، این را هم به گفته‌ی آرنسون باید مد نظر داشته باشید که اگر خریدار دیگر اقساط خود را نپردازد، شما هم در خطر از دست دادن ملک یا فروش پیش از موعد آن قرار خواهید گرفت.
او اضافه می‌کند: «روابط بین افراد نیز ممکن است دچار بی‌ثباتی شود؛ به ویژه هنگامی که پای پول در میان باشد.»
توصیه‌ی آرنسون این است که پیش از اقدام به خرید، به همراه یک وکیل، تمامی سناریو‌های ممکن را روی کاغذ مکتوب کنید.
او می‌گوید با انجام این کار، چنانچه در طی مسیر اتفاق ناخوشایندی روی دهد، از افتادن در خرج‌های اضافی و ناراحتی‌های دیگر جلوگیری می‌کنید.
مدتی به اجاره‌نشینی ادامه دهید
جیسون هیث کارشناس شرکت Objective Financial Partners می‌گوید در بازارهای داغ مسکن و در برخی شرایط خاص، اگر از برخی مزیت‌های عملی و روانی صاحب‌خانه بودن بگذرید، اجاره کردن می‌تواند از لحاظ مالی تصمیم بهتری باشد.
هیث یک نفر اهل ونکوور را مثال می‌زند که می‌خواهد کاندوی خود را بفروشد و خانه‌ای ویلایی در شهر به مبلغ ۵ / ۱ میلیون دلار بخرد. اگر ۳۰۰,۰۰۰ دلار پیش‌پرداخت خانه از محل فروش کاندو تامین شود، اقساط وام، با فرض ۵ / ۲ درصد بهره و ۲۵ سال استهلاک، ماهانه ۵,۳۷۶ دلار خواهد بود.
اما برای کسانی که نخواهند یا نتوانند چنین وام مسکن بزرگی بگیرند، سرمایه‌گذاری آن ۳۰۰,۰۰۰ دلار، به جای هزینه‌کردنش برای پیش‌پرداخت، می‌تواند راه را برای یک بازنشستگی مطمئن هموار سازد.
هیث می‌گوید این پول، با فرض ۴ درصد بهره بعد از کسر مالیات و با توجه به اجتناب از ۲۸,۰۰۰ دلار مالیات انتقال سند و ۱,۵۰۰ دلار هزینه‌های حقوقی قرارداد، بعد از ۱۰ سال به ۴۸۷,۷۴۱ دلار می‌رسد.
او اضافه می‌کند که اجاره‌ی همان خانه‌ی
۵ / ۱ میلیون دلاری ممکن است ماهانه ۳,۵۰۰ دلار باشد که در مقایسه با ۵,۳۷۶ دلار اقساط ماهانه‌ی وام مسکن در پنج سال اول و ۶,۶۷۴ دلار در پنج سال دوم اگر نرخ بهره به ۵ درصد برسد، مقدار بسیار کمتری است. علاوه بر این، هزینه‌ی مالیات بر ملک، بیمه‌ی مسکن و هزینه‌های نگهداری ممکن است سالانه به ۱۴,۰۰۰ دلار بالغ شود.
هیث می‌گوید اگر مابه‌التفاوت اقساط ماهانه و اجاره‌بها را نیز با همان ۴ درصد سرمایه‌گذاری کنید، آن هم برای شما ۵۲۲,۰۰۱ دلار به همراه خواهد داشت.
در چنین سناریویی، شما بعد از ۱۰ سال، ۱,۰۰۹,۷۴۲ دلار در حساب سرمایه‌گذاری‌تان خواهید داشت.
