درخواست ۵ / ۲۷ میلیون دلار خسارت بابت ۶۵ تخمک از بین رفته در یک درمانگاه تورنتو
خانم الا ژانگ با پرداخت ۱۰ هزار دلار خواسته بود تا ۶۵ تخمک از او برداشت و ذخیره شود، اما این تخمک‌ها در ماه می به علت نقص فنی در یکی از مخزن‌های ذخیره‌ی برودتی درمانگاه از بین رفته است خانم ژانگ حالا با شکایت از درمانگاه درخواست غرامت کرده است
خانم الا ژانگ که ترجیح می‌دهد از طریق یک مترجم زبان ماندارین حرف‌هایش را با خبرنگاران در میان بگذارد می‌گوید که با هزار امید و آرزو به یک درمانگاه باروری در غرب تورنتو مراجعه کرده است. او ده هزار دلار پرداخت کرده تا ۶۵ تخمک او برداشته و ذخیره شود.
اما زمانی که مطلع می‌شود بر اثر یک نقص فنی در یکی از مخزن‌های ذخیره‌ی برودتی همه این تخمک‌ها از بین رفته است، این برای او رویایی بوده که پایان یافته است.
خانم ژانگ حالا به دادگاه شکایت کرده و درخواست ۵ / ۲۷ میلیون دلار غرامت بابت ویرانی رویاهایش کرده است.
درمانگاه حتی پیشنهاد داده است تا تخمک‌های بیشتری را به طور رایگان، از بدن او بازیابی نماید. اما این فرایند ـ که عملیاتی تهاجمی است و به دنبال بیش از یک هفته تزریق‌ها، آزمایش‌های خون و سایر آزمایش‌های روزانه انجام می‌شود ـ چیزی نیست که او احساس کند از لحاظ جسمی یا عاطفی آمادگی تکرار آن را داشته باشد.
ژانگ می‌گوید: «خیلی سخت است. من حقیقتا، حقیقتا، فکر نمی‌کنم بتوانم برای بار دوم از عهده‌اش بر بیایم.»
در همین حال یک پزشک متخصص باروری می‌گوید: «دولت فدرال هیچ نظارتی بر خدمات باروری ندارد. بعضی از پزشکانی که در این رشته فعالیت می‌کنند، آموزش رسمی در این زمینه ندیده‌اند و استانداردهای موجود در استان‌های مختلف، با هم سازگار نیستند.»
شکایت یک زن اهل تورنتو از یک درمانگاه باروری، که به ادعای این زن موجب از دست رفتن ده‌ها تخمک او شده است، توجه‌ها را به صنعت باروری جلب کرده است؛ صنعتی که به گفته‌ی پزشکان و نهادهای ناظر، از فقدان پاسخگویی و نظارت رنج می‌برد.
الا ژانگ در شکایت خود عنوان کرده که نزدیک به ۱۰ هزار دلار هزینه کرده است تا در اوائل سال جاری، ۶۵ تخمک او برداشته شود و در درمانگاه ReproMed در غرب تورنتو، ذخیره گردد. اما بر اساس این دادخواهی، نقص فنی یکی از مخزن‌های ذخیره‌ی برودتی، موجب شده است که تخمک‌ها در ماه می از بین برود و این، به گفته‌ی ژانگ در یک مصاحبه، برای او «پایان یک رویا» بوده است.
ژانگ در این مصاحبه، از طریق یک مترجم ماندارین، می‌گوید: «خیلی ناراحت بودم. خیلی دردناک بود. فکر می‌کردم همه چیز به‌خوبی انجام خواهد شد و من لازم نیست نگران چیزی باشم.»
من ۵ / ۲۷ میلیون دلار خسارت می‌خواهم
بر اساس این دادخواهی که به دادگاه ارائه شده، الا ژانگ، که یک مادر مجرد ۳۹ ساله است و یک دختر هفت ساله دارد، با طرح ادعای سهل‌انگاری، عدم پای‌بندی به قرارداد و عدم پای‌بندی به وظایف قانونی، از این درمانگاه ۵ / ۲۷ میلیون دلار غرامت درخواست کرده است.
در این دادخواهی، به مدیر پزشکی ReproMed و چند کارمند آن و همچنین تولید‌کننده‌ی آمریکایی و توزیع‌کننده‌ی کانادایی مخزن برودتی مذکور اشاره شده و ادعا شده است که درمانگاه مزبور، در «بازرسی، نظارت و امتحان کردن» مخزن‌های ذخیره‌ی خود کوتاهی کرده و از نصب سیستم‌های هشدار مناسب برای آگاه ساختن کارکنان از نقص فنی مخزن‌ها، خودداری ورزیده است.
در بیانیه‌ی ژانگ آمده است: «کارکنان ReproMed وظائف قانونی خود را در قبال مشتری‌ها به انجام نرسانده‌اند و هنگام کار با مواد بیولوژیک غیر قابل جایگزین، در یک درمانگاه باروری، نتوانسته‌اند مهارت، دانش و قضاوت یک فرد عادی و دوراندیش شاغل در بخش مراقبت‌های درمانی را از خود به نمایش بگذارند.» این ادعاها هنوز در دادگاه به اثبات نرسیده است.
ژانگ و وکلای او می‌گویند این دادخواهی نشانه‌ای دیگر از لزوم نظارت‌های بهتر بر صنعت باروری است، صنعتی که منتقدان از مدت‌ها پیش گفته‌اند فاقد آن سطح از نظارت و پاسخگویی است که در سایر حوزه‌های خدمات پزشکی وجود دارد.
یک نگاه کارشناسی به ماجرا
دکتر Heather Shapiro، متخصص باروری در بیمارستان Mount Sinai در تورنتو، می‌گوید: «دولت فدرال هیچ نظارتی بر خدمات باروری ندارد. بعضی از پزشکانی که در این رشته فعالیت می‌کنند، آموزش رسمی در این زمینه ندیده‌اند و استانداردهای موجود در استان‌های مختلف، با هم سازگار نیستند.»
جامعه‌ی باروری و آندرولوژی کانادا The Canadian Fertility & Andrology Society، که شاغلان در این صنعت را نمایندگی می‌کند، به گفته‌ی شاپیرو، رئیس سابق آن، در حال کار بر روی تهیه‌ی دستورالعمل‌هایی است. اما او می‌گوید که این گروه فاقد ساز و کاری است که مطمئن شود همگان از این دستورالعمل‌ها پیروی می‌کنند.
برای ژانگ، هر مقررات تازه‌ای احتمالا حکم نوش‌داروی بعد از مرگ سهراب را خواهد داشت.
او می‌گوید ReproMed پیشنهاد داده است که تخمک‌های بیشتری را به طور رایگان، از بدن او بازیابی نماید. اما این فرایند ـ که عملیاتی تهاجمی است و به دنبال بیش از یک هفته تزریق‌ها، آزمایش‌های خون و سایر آزمایش‌های روزانه انجام می‌شود ـ چیزی نیست که او احساس کند از لحاظ جسمی یا عاطفی آمادگی تکرار آن را داشته باشد.
ژانگ می‌گوید: «خیلی سخت است. من حقیقتا، حقیقتا، فکر نمی‌کنم بتوانم برای بار دوم از عهده‌اش بر بیایم.»
این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
