ما زندانی موبایل‌های‌مان شده‌ایم؛ ۳ پیشنهاد برای اینکه خود را از این زندان نجات دهیم
ما در همه لحظات زندگی روی موبایل‌های‌مان هستیم؛ هنگام صرف غذا و حتی در نیمه‌های شب داریم گوشی‌های موبایل‌مان را چک می‌کنیم
رابطه ما با شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها بر روی موبایل‌های‌مان چگونه است؟ آیا آنها در خدمت ما هستند یا اینکه ما زندانی آنها شده‌ایم؟ به نظر می‌رسد اینجا ما قربانی شده‌ایم. آیا می‌توانید ساعاتی را فرض کنید که نه به فیسبوک، نه توییتر، نه اینستاگرام و نه تلگرام دسترسی داشته باشید؟ برای خیلی‌ها حتی تصور این هم هراس‌انگیز است. این یعنی زندانی شده‌ایم.
خانم مارتا روبرتس اهل اتاوا و روزنامه‌نگار و نویسنده در حوزه روان‌شناسی در این مطلب سراغ آمارها و ارقام و نتایج تحقیقات میدانی رفته و نشان داده که چقدر این عادت باعث ناخشنودی عمومی و نارضایتی از زندگی می‌شود. او ۳ پیشنهاد هم برای شما دارد، اگر شما هم گرفتار چنین مشکلی هستید.
این شماره آتش خانواده را از اینجا دانلود کنید
تحقیقات نشان می‌دهد که زندگی ما با اینترنت پیوند تنگاتنگی یافته است، به گونه‌ای که هنگام صرف غذا، در نیمه‌های شب و حتی در کلیسا گوشی‌های موبایل‌مان را داریم چک می‌کنیم. همانطور که تام چاتفیلد، نویسنده‌ی کتاب «چگونه در عصر دیجیتال کامیاب شویم»، می‌گوید، اینترنت می‌تواند «کتابخانه، دوست، زندان و همچنین تسلی‌دهنده، آسان‌کننده و اغفال‌‌گر» باشد.
مطالعه‌ی تازه‌ای از موسسه‌ی تحقیقات شادمانی در دانمارک نشان داده که ۹۴ درصد از ۱,۰۹۵ شرکت‌کننده در این پژوهش، هر روز به فیسبوک سر می‌زنند. پاسخ‌دهندگان به دو گروه تقسیم شدند؛ یک گروه همچون گذشته به استفاده از فیسبوک ادامه دادند و گروه دیگر به طور کلی استفاده از آن را متوقف ساختند. پس از یک هفته، از همه‌ی آنها خواسته شد که میزان «رضایتمندی از زندگی» خود را با عددی از یک تا ۱۰ نشان دهند؛ آنگاه این عدد با امتیازی که قبل از شروع پژوهش داده بودند، مقایسه شد.
محققان دریافتند گروهی که به استفاده از فیسبوک ادامه دادند، تنها افزایش اندکی در سطح رضایتمندی خود گزارش کردند
(از ۶۷ / ۷ به ۷۵ / ۷)، اما سطح رضایتمندی گروهی که استفاده از این سایت را به کلی کنار گذاشته بودند، افزایش معناداری پیدا کرد (از ۵۶ / ۷ به ۱۲ / ۸).
نه تنها این، بلکه افراد گروه دوم در مقایسه با گروه اول، احساس نگرانی، تنهایی و اضطراب کمتری داشتند و همچنین پرشورتر و مصمم‌تر بودند.
از سوی دیگر مطالعه‌ای از سوی مجله‌ی تحقیقات اینترنت پزشکی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که بیش از یک ساعت وقت گذراندن در طول روز با گوشی تلفن، می‌تواند نشانه‌ی ابتلا به افسردگی باشد. این تحقیقات آشکار ساخت که میانگین استفاده‌ی افراد افسرده از گوشی تلفن ۶۸ دقیقه در طول روز و برای غیر افسرده‌ها ۱۷ دقیقه بود.
اما آیا استفاده‌ی بیش از اندازه از اینترنت است که موجب ناخرسندی می‌شود، یا ناخرسندی به استفاده‌ی بیش از اندازه از اینترنت منجر می‌شود؟ کارشناسان هنوز در این باره مطمئن نیستند. تحقیقات موسسه‌ی علوم روان‌شناختی دانشگاه لیدز در سال ۲۰۱۰ نشان داد که در میان شرکت‌کنندگان ۱۶ تا ۵۱ ساله، تنها ۱۸ نفر (۴/ ۱ درصد) معتاد به اینترنت بودند. افسردگی‌های ملایم تا شدید در میان این افراد بیشتر از سایرین گزارش شد.
۱- نظارت بر استفاده از موبایل
استفاده از گوشی‌های هوشمند را تحت نظارت داشته باشید. استفاده‌ی مفرط می‌تواند نشانه‌ای از افسرده بودن شما باشد. یک اپلیکیشن به نام Moment به طور خودکار میزان استفاده‌ی شما را از آی‌فون و آی‌پدتان دنبال می کند و این امکان را فراهم می‌سازد که محدودیت‌های روزانه‌ای قرار بدهید و یک صدای هشدار برای مواقع عبور از حد مجاز تعیین کنید.
۲- کنار گذاشتن عادت‌ها
عادت‌ها را کنار بگذارید. پژوهش تازه‌ای درباره‌ی میزان استفاده از اینترنت در میان دانشجویان نشان داده است که آنها ساعات فراوانی را در وب‌سایت‌های رسانه‌های اجتماعی می‌گذرانند، اما این زمان «احتمالا نشان‌دهنده‌ی شکل‌گیری یک عادت است و نه یک اعتیاد.» چارلز دوهیگ، مولف کتاب «قدرت عادت»، می‌گوید باید «عادت‌های اساسی» را که تاثیری دامنه‌دار بر سایر بخش‌های زندگی دارند، شناسایی کنیم. ابتدا چک کردن گوشی هوشمندتان را به نیم ساعت یک بار کاهش دهید و آنگاه ساعتی یک بار و سپس تا جایی این روند کاهش را ادامه دهید که احساس کنید شما گوشی‌تان را کنترل می‌کنید و نه گوشی‌تان شما را.
۳- یافتن مشغولی‌های تازه
مشغولیتی برای خود پیدا کنید که صفحه‌ی نمایش نداشته باشد. افتادن در دام سرگرمی‌هایی که شامل اینترنت، تلویزیون، گوشی‌های هوشمند، بازی‌های ویدئویی یا پلیرهای قابل حمل و نقل هستند، آسان است. اما داشتن یک سرگرمی «واقعی» مثل یک ورزش گروهی، کلوپ، گروه سرود یا فعالیت در باشگاه ورزشی از جمله شیوه‌های رها ساختن خود از چنگال آهنین فناوری است.
