رابعه در کانادا و فرید در ایران؛ این زوج نمی‌دانند کی دوباره به هم می‌رسند

با شیوع ویروس کرونا، دولت کانادا مقررات سخت‌گیرانه‌ای برای ورود به کانادا وضع کرد و در این میان، ورود اعضای خانواده افراد دارای اقامت موقت به کانادا غیرضروری تشخیص داده شد.

این مساله مشکلات زیادی را برای بسیاری از خانواده‌ها ایجاد کرده است. به‌طوری که، در حال حاضر، دانشجویان بین‌المللی زیادی در کانادا حضور دارند که چون دارای اقامت موقت هستند، همسرانشان نمی‌توانند به آنها ملحق شوند و ماه‌هاست که فشارهای روحی و روانی و حتی اقتصادی زیادی را تجربه می‌کنند.

رابعه کیا امیری یکی از این دانشجویان است که گرفتن ویزای همسرش مصادف شد با پاندمی کرونا و بسته شدن مرزها. البته فرید، همسر رابعه، در حال حاضر پاسپورت و ویزا دارد، اما اجازه ورود به کانادا را دریافت نکرده است و معلوم هم نیست که این مشکل چه زمانی برطرف می‌شود.

در این مطلب، می‌توانید شرح مشکلاتی که برای رابعه به‌وجود آمده و پیگیری‌هایی که او از طریق IRCC انجام داده را از زبان خودش بخوانید.

یکی از مشکلاتی که کروناویروس برای مهاجران ایجاد کرده، دور افتادن بسیاری از این افراد از خانواده‌هایشان است.

موارد زیادی وجود دارد که یکی از اعضای خانواده در کانادا بوده‌اند و اعضای دیگر قصد داشتند بعدا به آنها ملحق شوند، اما به دلیل پاندمی کرونا این امکان برای آنها فراهم نشده و معلوم نیست این شرایط تا چه زمانی ادامه داشته باشد.

در همین راستا، یکی از انتقاداتی که منتقدان به دولت کانادا وارد می‌کنند، این است که دولت در زمان پاندمی، آنقدرها که باید برای اتحاد مجدد خانواده‌ها تلاش نکرده و بسیاری از خانواده‌ها به دلیل تاخیر در مراحل مهاجرت‌شان، ماه‌هاست که نتوانسته‌اند در کنار عزیزان‌شان باشند.

ماجرایی که باعث شد رابعه بدون همسرش به کانادا بیاید

یکی از افرادی که این روزها با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند، رابعه کیاامیری است. او که 35 سال دارد، حدود یک سال پیش یعنی اوایل جولای ۲۰۱۹ وارد کانادا شد تا در رشته بیزینس مارکتینگ کالج George Brown تحصیل ‌کند.

رابعه باید مدت ۶ ماه دوره زبان می‌گذراند و از آنجایی که Study Permit او بسیار کوتاه و تقریبا حدود 6 ماه بود، نمی‌توانست برای ورود همسرش، فرید صادقی به کانادا اقدام کند.

وکلای رابعه به او گفته بودند به محض این که برای Study Permit اقدام کرده و درس اصلی خود را در کالج شروع کند، می‌تواند اقدامات لازم برای آمدن همسرش به کانادا را انجام دهد.

یک بدشانسی تمام عیار؛ رسیدن جواب ویزا درست مصادف با بحران کرونا

رابعه اواخر سپتامبر سال گذشته برای تمدید Study Permit اقدام کرد، اما حدود ۳ ماه و نیم یعنی تا اویل ژانویه طول کشید تا پاسخ درخواست خود را دریافت کند.

او همان موقع برای همسرش هم اقدام کرد اما حدود یک ماه هم طول کشید تا جواب ویزای فرید را بگیرد.
از شانس بد رابعه، پاسخ ویزای همسر او روز سوم مارچ به دستش رسید؛ یعنی دقیقا مصادف با شیوع بحران کرونا.

رابعه درباره اقداماتی که بعد از این بدبیاری برای آمدن همسرش به کانادا انجام داده، می‌گوید: «متاسفانه از آن‌جایی که کانادا در ایران سفارت و حافظ منافع ندارد، مجبور بودیم پاسپورت را به ترکیه بفرستیم. در آن شرایط هم پرواز ایران و ترکیه به دلیل کرونا بسته شده بود. زمانی که پرواز باز شد اوایل جولای بود و همسرم توانست پاسپورت را به ترکیه بفرستد تا به سفارت کانادا در ترکیه برود. آنجا هم یک ماه طول کشید تا در پاسپورت، ویزا ثبت شود. بعد از آن هم دوباره پرواز ترکیه به ایران کنسل شد».

گزینه‌هایی که برای ورود به کانادا پیش روی فرید قرار دارد

همسر رابعه، در حال حاضر پاسپورت و ویزا دارد، اما اجازه ورود به کانادا را دریافت نکرده است.
رابعه هفته پیش به اداره مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا (IRCC) ایمیل زده تا بتواند نامه Authorisation را بگیرد اما هنوز هیچ جوابی دریافت نکرده است.

از آن‌جایی که فرید ویزای Open Work Permit دارد، گزینه دیگری که می‌تواند از طریق آن وارد کانادا شود Job Offer است. اما این کار هم مشکلات خاص خودش را دارد.

رابعه در این باره توضیح می‌دهد: «عملا هیچ کارفرمایی حاضر نیست به کسی که تا به حال به کانادا نیامده Job Offer بدهد، چون برایش دردسرساز است و باید تضمین بدهد که حتما این آدم را استخدام می‌کند».

این شرایط باعث شده فرید در ایران بیکار شود

این شرایط برای فرید هم چالش‌های زیادی را ایجاد کرده است. او که در ایران در یک شرکت کار می‌کرده، مدت 2 ماه است که بیکار شده است، چون هر لحظه ممکن است شرایط آمدنش به کانادا فراهم شود و باید برای این مساله آماده باشد.

از زمانی که پروازهای ترکیه باز شد، او به محل کارش اعلام کرد که امکان دارد هر لحظه مجبور به ترک کار شود و آنها هم فرد دیگری را استخدام کردند.

با این حال، هنوز هم مشخص نیست که او چه زمانی می‌تواند به کانادا بیاید. این شرایط باعث شده رابعه با استرس‌های مالی، تحصیلی و عاطفی زیادی روبه‌رو باشد.

مشکلات اقتصادی زیادی که رابعه با آنها در کانادا دست و پنجه نرم می‌کند

او در این رابطه می‌گوید: «برنامه ما این بود که ۸ ماه بعد از ورود من به کانادا، همسرم هم به اینجا بیاید و کار پیدا کند. من به کالج تضمین داده‌ام که هزینه‌های کالج را پرداخت کنم، اما الان نمی‌توانم کار پیدا کنم. خیلی جاها رزومه دادم و ۶ ماه است که دنبال کار می‌گردم، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است».

رابعه ادامه می‌دهد: «فشار اقتصادی خیلی شدید شده، به حدی که من نمی‌دانم با این شرایط اقتصادی می‌توانم تحصیلاتم را در کانادا ادامه دهم یا خیر. چون حتی اگر همسرم هم بیاید تا وقتی که کار پیدا کند و بتوانیم هزینه‌ها را پرداخت کنیم مدتی طول می‌کشد و این شرایط با برنامه‌ریزی‌های اقتصادی که انجام داده بودیم، متاسفانه جور در نمی‌آید».

او درباره محل زندگی خود توضیح می‌دهد: «من در تورنتو یک کاندو اجاره کرده‌ام و آنجا زندگی می‌کنم. هزینه‌های اجاره کاندو را از قبل داشتم و پرداخت کردم. برادرم هم در تورنتو است و به من کمک می‌کند. در واقع، از او قرض کرده‌ام تا شرایط بهتر شود و بتوانم قرضم را بپردازم».

شرایط روحی این زن و شوهر اصلا خوب نیست

اما همه مشکلات به شرایط اقتصادی ختم نمی‌شود و این که حال روحی این زن و شوهر در نتیجه این استرس‌ها خوب نیست، شرایط را پیچیده‌تر کرده است.

رابعه در این رابطه می‌گوید: «زندگی من و همسرم بلاتکلیف است و این موضوع باعث شده به هیچ وجه آرامش فکری نداشته باشم. این روزها من هم دلتنگ همسرم هستم، هم نگران او، چون می‌بینم کارش را از دست داده، نیمی از زندگی‌اش در ایران است و نیمی دیگر در کانادا و نمی‌داند این شرایط چقدر طول می‌کشد و باید در ایران دنبال کار بگردد یا نه. همسرم هم حال خوبی ندارد و این بلاتکلیفی باعث افسردگی او شده است».

مشکل دیگری که فرید دارد این است که در ماه مارچ خانه‌اش را در ایران اجاره داده و پول آن را برای رابعه فرستاده تا او بتواند هزینه‌های کالج را پرداخت کند. در حال حاضر هم آن پول تمام شده و فرید مجبور شده در خانه مادرش زندگی کند.

پاسخی که IRCC به پیگیری‌های رابعه داده است

رابعه در رابطه با پیگیری‌هایی که از IRCC داشته، توضیح می‌دهد: «من هفته گذشته با IRCC تماس گرفتم و آنها قوانین اداره مهاجرت را خیلی خوب به من توضیح دادند و گفتند همسرم باید Job Offer داشته باشد، اما چون من در کانادا دانشجو هستم باید به IRCC درخواست بدهم تا نامه Authorisation به من بدهند و همسرم بتواند وارد کانادا شود».

او ادامه می‌دهد: «شنیده شده که خیلی‌ها این نامه یا Job Offer را داشته‌اند اما ایرلاین سوارشان نکرده است. متاسفانه در ایران هم فقط دو ایرلاین قطر و امارات به سمت کانادا پرواز می‌کند. آن فرد در IRCC به من گفت که اگر چنین مشکلی پیش آمد شما سایت اداره مهاجرت کانادا را به آنها نشان دهید که براساس اطلاعات آن، می‌توانید پرواز خود را طبق این نامه انجام دهید. اما این‌که در نهایت پلیس مرزی کانادا به همسرتان اجازه ورود به کانادا را بدهد یا خیر، در کانادا تصمیم‌گیری می‌شود».

رابعه اضافه کرد: «نمی‌دانم قوانین ایرلاین‌ها فرق می‌کند یا اینکه آنها اطلاعات لازم را ندارند، اما به هرحال، عملکردشان متفاوت است. در نهایت بلیط خریده می‌شود اما به مسافر اجازه پرواز داده نمی‌شود. اگر هم مسافران بخواهند پول‌شان را پس بگیرند باید کلی دوندگی کنند. من هم پول اضافه ندارم که بگویم یک بلیط دیگر می‌گیرم و چند ماه بعد ایرلاین قطر یا امارات پول ما را پس می‌دهد».

دلیل رابعه برای این که نمی‌خواهد به ایران برگردد

موضوع دیگری که ذهن رابعه را درگیر کرده فشارهای درسی است، چون او می‌خواهد معدل بالایی داشته باشد. درست است که کلاس‌های دانشگاه به‌صورت آنلاین برگزار می‌شود، اما رابعه باز هم نمی‌خواهد به ایران برگردد.

او در این باره می‌گوید: «به خاطر شرایط تحصیلم نمی‌توانم به ایران برگردم چون شرایط اینترنت در ایران خوب نیست و ممکن است سرعت آن پایین بیاید یا حتی قطع شود. در اینجا هم اصلا توجیهی برای اساتید ما وجود ندارد که من بگویم موقعی که می‌خواستم امتحان بدهم اینترنتم قطع شده بود. بنابراین، من ترجیح دادم در کانادا بمانم و از برادرم و خانواده‌ام پول قرض بگیرم».

رابعه ادامه می‌دهد: «از طرف دیگر، هر لحظه ممکن است به خاطر کرونا یا هر دلیل دیگری، پروازها از ایران لغو شود و من به خاطر مشکل پرواز نتوانم به کانادا برگردم. به همین دلیل ترجیح دادم فعلا همین‌جا بمانم».

کانادا هیچ کمک مالی به دانشجویان بین‌المللی نمی‌کند

او درباره شرایط دانشجویان بین‌المللی در کانادا توضیح می‌دهد: «در کانادا به دانشجویان بین‌المللی هیچ کمک مالی داده نمی‌شود. این در حالی است که هزینه‌های دانشجویان بین‌المللی خیلی زیاد است و کار هم پیدا نمی‌شود. این موضوع هم که یکی از اعضای خانواده ما دانشجویان خواسته به کانادا بیاید اما کرونا این امکان را از بین برده و دولت تصمیم گرفته خانواده کسانی که ویزای موقت دارند، نتوانند به راحتی به کانادا بیایند وضعیت را سخت‌تر کرده است».