عصرانه خبری آتش؛ دوشنبه ۱۶ می ۲۰۲۲
فهرست مطالب
- آلبرتا؛ درگذشت مردی که پس از ۲۳ سال زندان، از اتهام قتل تبرئه شد و تمام ۳۰ سال بقیه عمر خود را برای آزادی زندانیان بیگناه تلاش کرد
- آقای مارتین ۱۵ سال درس خوانده و کار کرده که همان خانهای را بخرد که ۱۵ سال پیش هم میتوانست بخرد؟ آیا شرایط جدید او را خانهدار میکند؟
- کارتهای اقامت PR برخی از مهاجران در وزارت مهاجرت گم میشود و کسی رسیدگی نمیکند؛ گزارش سیبیسی نیوز
- برخی از مشتریان کاسکو در کانادا از انتقال مستر کارت از کپیتال وان به CIBC ناراضی هستند؛ شما چطور؟
- میزان بستری شدن دختران ۱۰ تا ۱۷ ساله مبتلا به اختلال خوردن در بیمارستان، از نخستین سال پاندمی تاکنون، بهشدت افزایش یافته است
آلبرتا؛ درگذشت مردی که پس از ۲۳ سال زندان، از اتهام قتل تبرئه شد و تمام ۳۰ سال بقیه عمر خود را برای آزادی زندانیان بیگناه تلاش کرد
آقای David Milgaard در سال ۱۹۶۹ هنوز نوجوان ۱۶ سالهای بود که در ساسکاتون به اتهام تجاوز و قتل یک پرستار دستگیر و زندانی شد.
خانم Gail Miller که میلگارد به خاطر او محکوم شده بود، در بامداد ۳۱ ژانویه ۱۹۶۹ پس از تجاوز با ضربات چاقو به قتل رسیده و و در میان برفها رها شده بود که در نهایت جان خود را از دست داد.
آقای میلگارد پس از اینکه به خاطر این قتل که او همیشه آن را نفی میکرد محکوم شد، برای ۲۳ سال در زندان ماند، تا اینکه پیگیریهای وکلای او، دادگاه را مجبور به آزمایش DNA کرد تا مشخص شود که او بیگناه به زندان افتاده است.
میلگارد بعد از اثبات بیگناهی و آزادی از زندان، ۱۰ میلیون دلار غرامت گرفت، اما کار او اینجا تمام نشد، او از سال ۱۹۹۲ که آزاد شد زندگی خود را وقف نجات کسانی کرد که با اتهامهای نادرست و اثباتنشده در زندان به سر میبردند.
وکلای آقای میلگارد میگویند این تلاشها باعث شد تا او بتواند با آنچه از سر گذرانده کنار بیاید و از آن عبور کند.
میلگارد پس از این تجربه در تمام ۳۰ سال آینده خود یعنی تا زمانی که این آخر هفته در سن ۶۹ سالگی درگذشت، یک فعال اجتماعی تمام وقت بود.
آقای میلگارد نهادی برای دفاع از حقوق زندانیان و پیگیری حقوقی پروندههایی که متهم آنها میگوید به اشتباه مجرم شناخته شده، تاسیس کرد.
او پول و شهرتی که در نتیجه پوشش دادگاهش به دست آورده بود را وقف نجات انسانهای دیگر و ایجاد تغییرات واقعی در سیستم قضایی کانادا کرد.
او دو سال پیش موفق شد با وزیر دادگستری فدرال کانادا دیدار کند، دیداری که گفته میشود تاثیر مثبتی روی وزیر گذاشت تا اقدامات بیشتری برای نجات کسانی که بیگناه در زندان هستند، انجام شود.
آقای میلگارد معتقد بود دستگاه قضایی باید درباره کسانی که به اشتباه به زندان میروند و به اشتباه آنها را محکوم میکنند، پاسخگو باشد.
تلاشها و زندگی آقای میلگارد در سالهای اخیر الهامبخش بسیاری از فعالان اجتماعی بوده است، مرگ او در آلبرتا، این آخر هفته بازتاب قابل ملاحظهای در رسانههای کانادا داشته است.
آقای مارتین ۱۵ سال درس خوانده و کار کرده که همان خانهای را بخرد که ۱۵ سال پیش هم میتوانست بخرد؟ آیا شرایط جدید او را خانهدار میکند؟
آقای Jeremy Martin در تورنتو ساکن و مستاجر است. او در سال ۲۰۰۷ در دبیرخانه ادارهای مشغول به کار بود و در شرق تورنتو به دنبال خریدن جایی برای زندگی میگشت.
در آن موقع، خانه سهخوابهای به قیمت حدود ۲۵۰ هزار دلار برای فروش گذاشته شده بود. او حالا که فکر میکند میبیند که آن زمان میتوانست با تحمل کمی فشار، آن خانه را بخرد، ولی او این کار را نکرد.
مارتین میگوید: «از آن زمان به بعد، من به دانشکده حقوق رفتم، سخت درس خواندم، فارغالتحصیل شدم، در شرکت خیلی خوبی کار پیدا کردم و سهامدار شدم. همه این پیشرفتها و اتفاقهای خوب برایم پیش آمد و حالا که به دنبال خانه میگردم، میدانید از عهده خرید چه چیزی برمیآیم؟ همان خانه».
مارتین میگوید بهتازگی در فضای آنلاین خانهای را دیده که قسم میخورد همان خانه است. این خانه در فوریه با قیمت ۱/۴۳ میلیون دلار به فروش رسید.
او میگوید: «واقعا برایم مهم نیست که چه نوع کابینتی در اینجا نصب شده است، چون خانه، همان خانه و موقعیت مکانیاش هم همان است. نتیجه همه آن سختکوشیها چه بود؟ آیا نتیجه همه زحمتهایی که من در ۱۵ سال اخیر زندگیام کشیدهام، همین بود؟»
او میگوید نتیجه سالها کار و تلاش و پسانداز او، امروز به اندازه قیمت خانهای شده است که میتوانست آن را سالها پیش بخرد.
خیلیها دچار همین نوع سرخوردگی هستند، چرا که رشد سرسامآور قیمتها، مالکیت خانه را از دسترس مردم دورتر کرده است.
اما بهار امسال شاهد یک دگرگونی بودهایم. برای نخستین بار از مدتها پیش، نشانههایی از آرام شدن بازار مسکن GTA به چشم میخورد.
با توجه به اینکه میانگین قیمت خانهها و کاندوها دو ماه پیاپی کاهش داشته است، مشاوران املاک از کم شدن بازدیدها، پیشنهادهای زودهنگام و جنگهای پیشنهاد قیمت خبر میدهند.
کارتهای اقامت PR برخی از مهاجران در وزارت مهاجرت گم میشود و کسی رسیدگی نمیکند؛ گزارش سیبیسی نیوز
برخی از دارندگان اقامت دائم PR ساکن کانادا مدتهاست با مشکل عجیبی مواجه شدهاند و به دلیل گم شدن کارتهای اقامتشان در وزارت مهاجرت، از بسیاری از خدمات اجتماعی و حقوق خود محروم ماندهاند.
کارتهای صادرشده اقامت این مهاجران یا توسط وزارت مهاجرت گم شده یا حدود یکسال است که در این وزارتخانه معطل مانده است.
به همین دلیل، آنها نتوانستهاند به پوشش بیمه درمانی، بیمه بیکاری یا مزایای کووید ۱۹ دسترسی داشته باشند و در صورت مسافرت به خارج از کشور، تضمینی برای اجازه ورود دوباره آنها به کانادا وجود نداشته است.
رسانه CBC News در این باره به خانم Gloria Mbaga ساکن اتاوا پرداخته که کارت اقامت دائم PR او در می ۲۰۲۱ صادر شد، ولی تازه مارچ امسال به دستش رسید.
گلوریا تجربه خود را بسیار دردناک توصیف میکند، چون به دلیل همین مشکل، سلامتی و ثبات خانوادگیاش در معرض خطر قرار گرفته است.
او میگوید: «هیچکدامشان آنقدر همدلی نداشتند که بگردند پروندهام را پیدا کنند و کارت اقامتم را به من بدهند».
براساس آخرین برآورد وزارت مهاجرت کانادا IRCC، تمدید کارت اقامت باید حدود سه ماه طول بکشد. ولی این روند برای گلوریا یک سال و چهار ماه به طول انجامید.
لازم به ذکر است که کارت اقامت یک کارت فیزیکی است که سند رسمی اقامت دائم PR به شمار میآید و داشتن آن برای دریافت شماره تامین اجتماعی SIN و در نتیجه، داشتن اجازه کار قانونی و برخورداری از خدمات و مزایای دولتی در کانادا الزامی است.
برخی از مشتریان کاسکو در کانادا از انتقال مستر کارت از کپیتال وان به CIBC ناراضی هستند؛ شما چطور؟
انتقال حساب کردیت کارتهای مسترکارت کاسکو از Capital One به CIBC حسابی برای برخی از مشتریهای این فروشگاه دردسرساز شده است.
با وجود آنکه دو ماه از این نقل و انتقال گذشته، اما هنوز هم دهها مشتری میگویند که در دسترسی به اطلاعات حساب کارت اعتباری خود دچار مشکل هستند.
به نوشته روزنامه تورنتو استار، مسئولان کاسکو به دارندگان این کارتها گفته بودند انتقال فوق که از چهارم تا هفتم مارچ انجام گرفت، بدون دردسر پیش خواهد رفت و به نظر میرسد که برای اکثر ۱۰ میلیون دارنده مسترکارت کاسکو، همینطور هم بوده است. اما از آن هنگام، دهها مشتری هم در توییتر نوشتهاند که اوضاع برای آنها این طور پیش نرفته است.
مشکلات به وجود آمده، از جمله شامل دسترسی به حسابهای بانکی از طریق اپلیکیشن CIBC، تنظیم عملکرد پرداخت خودکار، دسترسی به تاریخچه تراکنشهای پیش از سپتامبر ۲۰۲۱ و زمانهای انتظار طولانی برای دسترسی به خدمات پس از فروش بوده است.
آقای مباشر احمد Mobashar Ahmad، مالک یک بیزینس کوچک که از سال ۲۰۱۶ عضو کاسکو است، میگوید تا پیش از این، هرگز با مسترکارت کاسکوی خود مشکلی نداشته است. ولی به دنبال انتقال به CIBC دیگر نتوانسته به سابقه تراکنشهای پیش از سپتامبر ۲۰۲۱ خود که برای کارهای مالیاتیاش به آنها نیاز دارد، دسترسی پیدا کند.
کاسکو نخستین شعبه خود را ۴۶ سال پیش یعنی در سال ۱۹۷۶ در کانادا تاسیس کرد و اکنون دارای ۱۰۵ شعبه در سراسر کانادا و ۳۸ شعبه در انتاریوست.
کاسکو ۱۰ میلیون مشترک در کانادا دارد که آنها سالانه ۲۵ میلیارد دلار خرید میکنند.
اگر شما هم عضو کاسکو هستید، برای ما بنویسید که تجربه شما چه بوده و آیا شما هم به مشکلی برخوردهاید؟
میزان بستری شدن دختران ۱۰ تا ۱۷ ساله مبتلا به اختلال خوردن در بیمارستان، از نخستین سال پاندمی تاکنون، بهشدت افزایش یافته است
بسیاری از دختران جوان و نوجوان کانادایی در نخستین سال پاندمی دچار اختلال خوردن Eating disorder شدند. بهطوریکه، آمارها حاکی از آن بودند که مراجعه این افراد به بیمارستان در نخستین سال پاندمی افزایش یافت و اکنون نیز در همان سطح بالا باقی مانده است.
براساس گزارش منتشر شده از سوی موسسه اطلاعات سلامت کانادا CIHI، میزان بستری در بیمارستان برای دختران ۱۰ تا ۱۷ ساله مبتلا به اختلال خوردن، از مارچ ۲۰۲۰ تا مارچ ۲۰۲۱ نزدیک به ۶۰ درصد افزایش داشته است.
متخصصان میگویند که مسائلی مانند تنها ماندن، جدا بودن از دیگران، عدم اطمینان نسبت به آینده و گذراندن زمان زیاد در رسانههای اجتماعی، در شیوع این اختلال موثر بوده است.
لازم به ذکر است که این گزارش، دیدگاه جامعی را درباره اثرات نخستین سال پاندمی کووید ۱۹ بر سلامت روان جوانان عرضه میکند.
گفتنی است که جوانان در نظرسنجیهای متعددی که از ۲۰۲۰ برگزار شده است، از افزایش سطح افسردگی و اضطراب و کاهش کلی سلامت روان خود خبر دادهاند.
از میان تمام جوانانی که در ۲۰۲۰ در بیمارستانها بستری شدهاند، یک نفر از هر ۴ نفر، بهخاطر مشکلات سلامت روان پذیرش شده است.
زنان و دختران، بخش اعظم این بستریها را با ۵۸ درصد، به خود اختصاص دادهاند.
بهویژه دختران و زنان ۱۰ تا ۱۷ ساله، دو برابر بیشتر از پسران همسن خود بستری میشوند.