رسانه Globe and Mail امروز در گزارشی نوشته که بحران مسکن کانادا با وعده‌های سیاسی یا طرح‌های کوتاه‌مدت حل نخواهد شد، بلکه نیازمند کار تدریجی، هماهنگ و بی‌وقفه از سوی همه سطوح دولت است.
این گزارش می‌گوید هزینه مسکن فقط یک مسئله مالی نیست، بلکه نشانه‌ای از وضعیت کلی جامعه است؛ خانه، نماد امنیت، آسایش و شأن اجتماعی است و اکنون برای بسیاری از کانادایی‌ها به رویایی دست‌نیافتنی تبدیل شده است.
در پاییز امسال، هر دو رهبر سیاسی کانادا، Mark Carney نخست‌وزیر و Pierre Poilievre رهبر محافظه‌کاران، طرح‌هایی برای مقابله با بحران مسکن ارائه داده‌اند.
آقای Carney سه عامل اصلی را علت بحران می‌داند:
- دشواری در ساخت‌وساز
- کندی روند صدور مجوز
- مالیات‌های سنگین.
او با راه‌اندازی نهاد جدیدی به نام Build Canada Homes وعده داده است تا با تسهیل تامین مالی و استفاده از فناوری خانه‌های پیش‌ساخته، روند ساخت‌وساز را تسریع کند.
در مقابل، آقای Poilievre رهبر محافظه‌کاران، دولت لیبرال را عامل بحران مسکن می‌داند و از چاپ پول، مالیات بالا و بوروکراسی شهری انتقاد می‌کند. او طرحی را ارائه داده که شامل چهاربند زیر است:
- حذف مالیات فروش فدرال برای خانه‌های تا ۱.۳ میلیون دلار
- حذف مالیات بر سود سرمایه برای سرمایه‌گذاری مجدد در ساخت‌وساز
- تشویق شهرداری‌ها به ساخت سریع‌تر
- و کنترل مهاجرت
اما کارشناسان بخش ساخت‌وساز می‌گویند مشکل ریشه‌ای‌تر است. به گفته Kevin Lee رئیس انجمن سازندگان واحدهای مسکونی در کانادا CHBA، هیچ «راه‌حل جادویی» برای حل بحران وجود ندارد. او تاکید می‌کند که هم‌زمان با افزایش نرخ بهره و جنگ تجاری جدید ایالات متحده، هزینه مصالح و ساخت‌وساز به‌شدت بالا رفته است.
آقای Lee رئیس CHBA می‌گوید در شهرهایی چون تورنتو و مارکام، هزینه «Development Charges» یا همان عوارض توسعه، اکنون تا ۱۳۸ هزار دلار برای هر خانه می‌رسد و در ۲۵ سال گذشته ۷۰۰ درصد رشد کرده است. به گفته او، این عوارض پنهان‌ترین عامل افزایش قیمت مسکن است و بار واقعی آن بر دوش خریداران افتاده است.
در حالی‌که دولت فدرال وعده حذف مالیات بر خانه‌های نوساز را داده، تا تصویب قانون نهایی، خریداران دست نگه داشته‌اند. Lee می‌گوید اگر تعرفه‌های تجاری و موانع بوروکراتیک حذف شود، صنعت ساخت‌وساز می‌تواند نفس تازه‌ای بکشد.
این گزارش نتیجه می‌گیرد که وعده‌های بزرگ یا مقصر جلوه دادن دیگران، بحران مسکن را حل نخواهد کرد. تنها کار پیوسته، اصلاحات محلی، و همکاری واقعی میان دولت‌های فدرال، استانی و شهری می‌تواند به کانادایی‌ها شانس واقعی برای خانه‌دار شدن بدهد.
