عصرانه خبری آتش؛ دوشنبه ۲۰ جون ۲۰۲۲
فهرست مطالب
- بانک مرکزی کانادا احتمالا ماه آینده، نرخ بهره خود را ۷۵ صدم درصد دیگر افزایش میدهد و تا پایان سال آن را به ۲/۷۵ درصد میرساند
- کارگران Bell بدون اجازه برای تعمیر سیمها وارد خانههای مردم میشوند؛ این صاحبخانه میخواهد به این موضوع خاتمه دهد
- سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا در حال فروپاشی است؛ هشدار رئیس انجمن پزشکی کانادا
- واکسن نزدید و برنامهی سفر دارید؟ این کشورها مرزهای خود را به روی توریستهای واکسینه نشده کانادایی باز کردهاند
- نزدیک به نیمی از زنان شاغل کانادایی میگویند اگر نتوانند از خانه و نیمهوقت کار کنند، احتمالا استعفا میدهند: یافتههای یک نظرسنجی
- یک زوج کهنسال که یازده سال پیش سیل ناشی از یک عملیات ساختمانی خانه خرابشان کرد، موفق شدند ۶۰۰ هزار دلار غرامت دریافت کنند
بانک مرکزی کانادا احتمالا ماه آینده، نرخ بهره خود را ۷۵ صدم درصد دیگر افزایش میدهد و تا پایان سال آن را به ۲/۷۵ درصد میرساند
اقتصاددانان این احتمال را مطرح کردهاند که بانک مرکزی کانادا ممکن است در ماه آینده، نرخ بهره خود را افزایش دهد.
این کار در راستای، عملکرد Federal Reserve انجام میگیرد که ذخیره فدرال بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا است.
این نهاد در اقدامی بیسابقه از سال ۱۹۹۴، نرخ بهره کلیدی خود را به میزان سه چهارم درصد افزایش داد.
با آنکه بانک کانادا در ماههای اخیر نرخ بهره خود را دو بار و هر بار نیم درصد، افزایش داده و آن را در ماه جون به ۱/۵ درصد رسانده، Tiff Macklem، رئیس این بانک، از آمادگی خود برای اقدامات پرقدرتتر خبر داده است.
آقای Josh Nye، اقتصاددان ارشد در RBC Economics معتقد است که اکنون احتمال پیروی Macklem از فدرال رزرو حتی بیشتر است.
او میگوید: «یکی از اصلیترین استدلالها علیه اقدام تهاجمیتر از سوی بانک مرکزی ، دقیقا همین بود که تصور میشد فدرال رزرو تا این حد تهاجمی عمل نخواهد کرد».
آقایان Avery Shenfeld و Andrew Gratham، اقتصاددانان CIBC نیز در مورد احتمال افزایش سهچهارم درصدی در کانادا احساس مشابهی دارند.
آنها در یادداشتی خطاب به سرمایهگذاران پیشبینی کردهاند که بانک کانادا نرخ بهره خود را در سال جاری به ۲/۷۵ درصد خواهد رساند و سپس کاهش تورم و رشد اقتصادی بانک مرکزی را مجاب خواهد کرد که رویکرد خود را تغییر بدهد.
آقای Ney نیز انتظار دارد که نرخ بهره در سال جاری به ۲/۷۵ درصد برسد، با این توضیح که اگر از شتاب تورم کاسته نشود، افزایش آن به ۳ درصد را نیز دور از ذهن نمیداند.
کارگران Bell بدون اجازه برای تعمیر سیمها وارد خانههای مردم میشوند؛ این صاحبخانه میخواهد به این موضوع خاتمه دهد
ورود بی اجازه کارگران شرکت مخابراتی Bell به ملکهای خصوصی مردم برای تعمیر سیمها، یکی از مالکان خانههای درگیر با این مشکل را به قدری خسته و عصبانی کرده که او در نهایت، تصمیم گرفته با استخدام یک وکیل به جنگ این غول مخابراتی برود.
آقای Nicolas Gyurkovics که سیمهای شرکت Bell از روی حیاط او میگذرد، از این غول مخابراتی به دادگاه شکایت کرده است و این میتواند به صدور رأیی بینجامد که Bell را علاوه بر تیرها، به برچیدن سیمهای عبوری از روی ملکهای خصوصی نیز ملزم کند. البته، در صورت درخواست مالکان.
اندکی بیش از یک سال پیش بود که Gyurkovics، با علم به اینکه Bell حق ندارد تیرهای خود را در ملکهای خصوصی نگه دارد، از این شرکت خواست که یک تیر را از حیاط کوچک خانه او در خیابان Boulton جمع کند.
شرکت Bell ابتدا کوشید او را منصرف کند، به این ترتیب که به او پیشنهاد پول داد و هشدار داد که برچیدن این تیر به اختلال جدی در ارائه خدمات به همسایههایش منجر خواهد شد و ممکن است چند سال طول بکشد.
آقای Gyurkovics، پول را نپذیرفت و محکم بر سر موضع خود ایستاد، تا اینکه Bell را در پاییز گذشته ناچار به برچیدن تیر کرد و پیروزی نادری را علیه این شرکت، که سابقهای طولانی در سرسختی لجوجانه برای حفظ تیرهای خود در ملکهای خصوصی دارد، رقم بزند.
با این حال، تکنیسینهای Bell همچنان به ورود بی اجازه خود به ملک او، برای تعمیر باکسهای اینترنتی Bell Fibe روی سیمها، ادامه دادند و نصب دروازهای به ارتفاع سه متر هم فایدهای برای حل این مشکل نداشت.
آقای Gyurkovics سرانجام تصمیم گرفت که وکیلی را به استخدام درآورد و به جنگ حقوقی نابرابری علیه این غول مخابراتی برود.
سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا در حال فروپاشی است؛ هشدار رئیس انجمن پزشکی کانادا
اوضاع سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا اصلا خوب نیست و با این که پاندمی فروکش کرده، اما هیچ نشانهای از کاهش فشار وارد آمده بر این سیستم در طول پاندمی به چشم نمیآید.
حتی عالیترین مقام انجمن پزشکی کانادا Canadian Medical Association یا CMA هشدار میدهد که ممکن است مشکلات حتی بدتر شود.
خانم دکتر Katharine Smart، رئیس CMA، میگوید: «آنچه مشاهده نمیکنیم، اراده سیاسی برای جدی گرفتن این موضوع است».
خانم Smart هشدار میدهد که فشار در سراسر سیستم، بسیار حاد و صف عملهای جراحی بسیار طولانی است.
همچنین تعداد فزاینده بیماران هیچ فرصتی برای رسیدگی به چالشهای بخشهای اورژانس و مراقبتهای اولیه باقی نمیگذارد.
او میگوید: «واقعا به نظر نمیرسد که هیچ راهحل در دسترسی در کوتاهمدت وجود داشته باشد و ما حقیقتا نگران فروپاشی سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا هستیم».
واکسن نزدید و برنامهی سفر دارید؟ این کشورها مرزهای خود را به روی توریستهای واکسینه نشده کانادایی باز کردهاند
اگر شما از آن دستهی نادری هستید که هنوز واکسن نزدهاید اما میخواهید به سفر هوایی بروید، کم کم راه برایتان باز میشود، البته نه آن طور که برای دیگران باز است!
دولت فدرال از ۲۰ جون به افراد واکسینه نشده اجازه خواهد داد به مسافرتهای هوایی بروند، اما همه مقصدها در دسترس مسافران واکسینه نشده نخواهد بود.
برخی کشورها، مثل ایالات متحده و استرالیا همچنان فقط توریستهای خارجی که دورهی واکسیناسیون خود را کامل کرده باشند میپذیرند. کشورهای دیگر نیز ممکن است از توریستهای واکسینه نشده تست بگیرند یا آنها را قرنطینه کنند.
فهرست کشورهایی که میتوانید به آنها سفر کنید، همراه با ذکر الزامی بودن یا نبودن تست و قرنطینه این هاست:
- بریتانیا: بدون تست الزامی
- ایتالیا: بدون تست الزامی
- فرانسه: با تست الزامی PCR یا آنتیژن
- آلمان: بدون تست الزامی
- ژاپن: با تست الزامی
- هند: با تست الزامی، فقط PCR
- کوبا: بدون تست الزامی
- مکزیک: بدون تست الزامی
- جمهوری دومینیکن: بدون تست الزامی، ولی کسانی که تست بدهند از تست رندوم معاف میشوند
- جامائیکا: بدون تست الزامی
- باهاماس: با تست الزامی PCR یا آنتیژن
*واکسن زدن، شما را از مرگ بر اثر ابتلا به بیماری کرونا حفظ میکند و هنوز هیچ تحقیقی نشان نداده است که واکسن زدن علیه بیماری کرونا میتواند از ابتلا به این بیماری خطرناکتر باشد.
نزدیک به نیمی از زنان شاغل کانادایی میگویند اگر نتوانند از خانه و نیمهوقت کار کنند، احتمالا استعفا میدهند: یافتههای یک نظرسنجی
دورکاری در دوران پاندمی باعث شده زنان بتوانند بهتر با شرایط همزمانی کار خانه و کار برای بیرون از خانه کنار بیایند، همین مساله هم باعث شده است که حالا بسیاری از آنها خواهان ادامهی شرایط دورکاری از خانه باشند. طبق یافتههای یک گزارش، نزدیک به نیمی از زنان شاغل کانادایی میگویند اگر کار از خانه دستکم به صورت پارهوقت برایشان مقدور نباشد، ممکن است از شغل خود استعفا بدهند.
نزدیک به نیمی از ۸۰۰ زنی که در نظر سنجی برای گزارشی از Prosperity Project مورد سوال قرار گرفتهاند میگویند اگر نتوانند از خانه کار کنند ممکن است استعفا بدهند، نیمی از شرکتکنندگان در نظر سنجی گفتهاند که در طی پاندمی به کار از خانه روی آوردهاند. از این تعداد، ۹ نفر از هر ۱۰ نفر ترجیح میدهند که از این به بعد دستکم بخشی از کارشان را به شکل دورکاری انجام بدهند.
حدود ۴۵ درصد یا تقریبا ۳۶۰ نفر از شرکت کنندگان در این نظرسنجی گفتهاند که اگر مجبور به کار تماموقت در محل کارشان شوند استعفا خواهند داد، و دو سوم از شرکتکنندگان در نظرسنجی نیز گفته اند که آماده هستند ترفیع شغلی را به قیمت ادامهی کار از خانه نادیده بگیرند. از هر ۱۰ نفر، نزدیک به ۶ نفر گفتهاند احساس میکنند که به زودی ناچار به انتخاب بین خانواده و شغلشان خواهند بود.
خانم Andrea Spender، مدیرعامل Prosperity Project میگوید: «این آمار، بسیار نگرانکننده است. زنان نمیخواهند بین کار و خانواده دست به انتخاب بزنند. ولی این نظرسنجی نشان میدهد که اگر دستکم بخشی از انعطافپذیری دوران پاندمی ادامه پیدا نکند، آنها ممکن است مجبور به انتخاب شوند».
کار خانگی در اکثر جاهای دنیا بیشتر از همه به دوش زنان است، بخش مهمی از وظایف نگهداری از کودکان و آموزش آنها هم به صورت سنتی به زنان واگذار شده است و این مساله در همه جای دنیا کار و ادارهی خانه برای زنان را دشوار میکند.
یک زوج کهنسال که یازده سال پیش سیل ناشی از یک عملیات ساختمانی خانه خرابشان کرد، موفق شدند ۶۰۰ هزار دلار غرامت دریافت کنند
خانم Jane DeWolfe و آقای Kevin Partridge زن و شوهری که برای چهل سال در یک خانهی ساحلی در کنار رودخانهی South River زندگی کرده و بیزینس کوچک خود را آنجا به راه انداخته بودند، یازده سال پیش در پی یک عملیات ساختمانی با وقوع سیل همه چیز خود را از دست دادند.
عملیات ساختمانی برای ایجاد دو پل در دو طرف خانهی این زوج که در Antigonish در استان Nova Scotia قرار دارد، باعث شد در پی یک باران شدید بعد از چهل سال سیل به ساحلی که خانه در آن قرار داشت هجوم بیاورد و همه چیز را ویران کنند.
این زن و شوهر در پی این سیل از کارگاههای ساختمانی که علاوه بر سیل باعث ایجاد سر و صدای غیرقابل تحمل شده و زندگی آنها را سیاه کرده بودند شکایت کردند، شکایتی که حالا بعد از ۱۱ سال ختم به حکم دادگاه برای پرداخت ۶۰۰ هزار دلار غرامت شده است و احتمالا شرکتهای ساختمانی را هم محکوم به پرداخت هزینهی دادرسی و پول حق الزحمهی وکلای این خانواده خواهد کرد که رقمی در حدود یک میلیون دلار خواهد بود.
خانم دیولف و آقای پارتیج میگویند هر چند برای گرفتن این غرامت که نیمی از رقم درخواستی آنهاست یازده سال دوندگی کردهاند حالا راضی هستند که کار را برای خانوادههای دیگری که در اطراف این کارگاههای ساختمانی زندگی میکنند راحتتر کردهاند تا آنها هم بتوانند درخواست غرامت کنند.
آنها برنامه دارند با این پول بخشی از تعمیرات اساسی خانهیشان را انجام دهند، اما آقای پارتیج میگوید هر چند نتوانستهاند تمام رقم غرامتی که درخواست کرده بودند را بگیرند او حالا خوشحال است که اگر بمیرد، مقداری پول برای زندگی همسرش باقی خواهد ماند.