عصرانه خبری آتش؛ جمعه ۸ جولای ۲۰۲۲

داستان زندگی؛ این جوان مهاجر اهل عربستان در کانادا توانست با این برنامه اجتماعی به آرزوی خود برای کار کردن در بخش درمان برسد

یک مرد جوان مهاجر اهل عربستان سعودی که همیشه آرزو داشت تا در بخش درمان کار کند، اما نمی‌دانست چگونه رویایش را محقق کند، از طریق آشنا شدن با یک برنامه کمک به دانشجویان نیازمند، توانست به آرزویش در کانادا برسد.

مزمل سید Muzammil Syed که در ۱۵ سالگی از عربستان سعودی به تورنتو آمده بود، به لطف مهاجر تازه‌واردی مثل خودش، با برنامه اجتماعی Pathways to Education آشنا شد که شکستن چرخه فقر از طریق آموزش را سرلوحه کار خود قرار داده است.

او حالا فوق لیسانس دارد و در بیمارستان St. Michael’s تورنتو به‌عنوان پژوهشگر پزشکی مشغول به کار است.

وی به رسانه CBC News می‌گوید: «بسیاری از مهاجران تازه‌وارد از کشورهایی می‌آیند که در آنها مردم معمولا شغل‌شان را خودشان انتخاب نمی‌کنند. گاهی فکر می‌کنم که ما هر شغلی را می‌پذیریم، چون با راه و رسم دیگری آشنا نیستیم. برنامه Pathway یک جورهایی افق دید ما را گسترده‌تر کرد. این برنامه انگار می‌گوید: آهای، این یک گزینه برای توست، ولی تنها گزینه نیست».

جوان‌هایی مثل مزمل سید درست همان افرادی هستند که برنامه Pathways to Education می‌خواهد دست‌شان را بگیرد.

این برنامه رایگان، برای دانش‌آموزان کم‌درآمدی که بسیاری از آنها تازه‌وارد هستند، حمایت مالی، تدریس خصوصی، راهنمایی شغلی و یک کامیونیتی فراهم می‌آورد، چیزی که به گفته این سازمان، با توجه به آنکه نیمی از جوان‌ها در کامیونیتی‌ها نمی‌توانند دوره متوسطه را به پایان برسانند، بسیار حیاتی است.

مخالفت‌ها و موافقت‌ها با برنامه بیمه LifePlus دوباره موضوع نقش شرکت‌های خصوصی در بخش سلامت کانادا را داغ کرده است

شرکت Telus Health از سال ۲۰۰۵ یک برنامه خصوصی به نام LifePlus را برای ارائه خدمات بهداشتی و سلامتی به بیماران راه‌اندازی کرده بود، اما این برنامه، مخالفانی دارد. به‌طوری‌که، دولت بریتیش‌کلمبیا آن را به خاطر نگرانی‌ها درباره «عدم رعایت نوبت» تحت بررسی قرار داده است.

در این برنامه، حدود ۴ هزار دلار در سال از بیماران بریتیش‌کلمبیا و آلبرتا گرفته می‌شود و در مقابل، دسترسی شبانه‌روزی به یک تیم مراقبتی، به همراه خدماتی شامل کاهش وزن، کنترل دیابت، حرکت‌شناسی، سلامت روان و فیزیوتراپی در اختیار آنها قرار می‌گیرد.

همچنین در این برنامه، ۲۹ پزشک، غالبا به صورت پاره‌وقت، مشغول به کار هستند. در حال حاضر، کمتر از ۵ هزار بیمار در بریتیش‌کلمبیا در این برنامه مشارکت دارند و تعداد کل بیماران، با احتساب آلبرتا، بین ۶ تا ۷ هزار نفر است.

پزشکان به صورت ساعتی یا روزانه، بسته به خدمات ارائه شده از سوی آنها، دستمزد دریافت می‌کنند.

به گفته مقامات ارشد Telus Health، این برنامه روی «مداخله زودهنگام برای ارتقای وضعیت سلامت» تمرکز دارد و خدمات آن در تکمیل مراقبت‌های اولیه است.

خانم Jill Schnarr، مسئول روابط عمومی Telus می‌گوید: «ایده کلی این است که به افراد کمک شود تا بهترین زندگی ممکن را داشته باشند و تا جایی که امکان‌پذیر است، سالم و پربازده زندگی کنند. بنابراین، با برنامه مجزایی از مراقبت‌های معمول سلامت که از پزشکان خانوادگی‌ دریافت می‌شود، مواجه هستیم».

از سوی دیگر، منتقدان می‌گویند چنین برنامه‌هایی باعث خروج پزشکان از سیستم مراقبت‌های سلامت می‌شود، که همین حالا هم با کمبود دکتر مواجه است.

آقای دکتر Danyaal Raza، عضو هیئت‌مدیره Canadian Doctors for Medicare، می‌گوید: «۲۹ پزشک، عدد کوچکی نیست. ده‌ها هزار بیمار به صورت بالقوه می‌توانند از خدمات این تعداد پزشک بهره‌مند شوند. ریسک دیگر این است که چنین برنامه‌هایی به فرصتی برای سودآوری تبدیل می‌شوند و به محض اینکه سودی نتوان از آن حاصل نمود، این کلینیک‌ها تعطیل خواهند شد».

اینکه شما کجای کانادا زندگی می‌کنید تاثیر زیادی در این دارد که چقدر ممکن است تا به این نوع مرگبار سرطان پوست مبتلا شوید

اگر در بخش‌های جنوبی و ساحلی کانادا زندگی می‌کنید، خیلی مراقب خودتان باشید، چون متاسفانه بیشتر از ساکنان نقاط دیگر کانادا احتمال دارد به سرطان پوست مبتلا شوید.

براساس مطالعه جدیدی از دانشگاه McGill، کانادایی‌های ساکن بخش‌های جنوبی و ساحلی کشور بیشتر در معرض خطر ابتلا به نوع مرگباری از سرطان پوست هستند.

در این مطالعه مبتنی بر جمعیت که این هفته در مجله معتبر Frontiers in Medicine منتشر شد، داده‌های بیماران مبتلا به ملانومای پوستی در همه استان‌ها و قلمروهای کشور به استثنای کبک، در بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷، بررسی شده است.

داده‌ها نشان می‌دهد که از ۳۹٫۶۱۰ بیمار مبتلا به این نوع ملانوما، ۵٫۸۹۰ نفر فوت کرده‌اند.

همچنین، جزیره پرنس‌ادوارد PEI و نوا اسکوشیا، حتی با احتساب فاکتورهای دیگری مثل سن، بالاترین نرخ ابتلا به ملانومای پوستی را در کشور داشته‌اند.

این در حالی است که نرخ ابتلا در استان‌های دشت‌نشین و بخش‌های شمالی‌تر کشور از میانگین کانادا پایین‌تر بوده است.

آقای دکتر Ivan Litvinov، استادیار دپارتمان پزشکی در دانشگاه مک‌گیل، می‌گوید: «مهمترین موضوع این است که ملانوما در نقاط مختلف، شیوع متفاوتی دارد. کل کریدور وینزر به مونترال، یعنی جنوب غرب انتاریو و از آنجا به طرف اتاوا و به‌ویژه، مناطق اطراف دریاچه Muskoka، نرخ ابتلای بالاتری به ملانوما دارند. در همه بخش‌های نوا‌اسکوشیا و PEI و کامیونیتی‌های ساحلی مشخصی در نیوبرانزویک نیز شاهد همین مسئله هستیم».

در کامیونیتی‌های ساحلی اطراف بخش جنوبی بریتیش‌کلمبیا نیز تعداد مبتلایان افزایش داشته است. دکتر Litvinov و همکارانش دریافته‌اند که در دهه ۲۰۰۰ از هر ۱۰۰ هزار نفر، حدود ۱۲ نفر به این بیماری مبتلا بوده‌اند، در حالی که اکنون این میانگین کشوری به ۲۰/۷۵ نفر رسیده است.

همه زیرگروه‌های ملانوم در بین مردان شایع است، اما پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که ملانوم لنتيژينوس آكرال در زنان شایع‌تر بوده و عمدتا دست‌ها و پاها را درگیر می‌کند.

دکتر Litvinov این نظریه را مطرح می‌کند که اقدامات صورت گرفته در هنگام آرایش، مانیکور و کاشت ناخن، از جمله استفاده از نور فرابنفش، در شیوع بیشتر این زیرگروه در میان خانم‌ها نقش دارد.

فعالان حوزه‌ی گردشگری می‌خواهند اپ جمع‌آوری اطلاعات تست کرونای مسافران حذف شود؛ دولت می‌گوید هنوز نه!

اپ ArriveCan برنامه‌ای که اطلاعات مربوط به تست و واکسن کرونا و مقاصد مسافرتی مردم را در فرودگاه‌ها جمع آوری می‌کند، به سوژه‌ی دعوای جدید بین دولت و فعالان صنعت گردشگری تبدیل شده است.

در حالی که دولت می‌گوید اطلاعات مربوط به سلامتی مسافران، شامل داده‌های مربوط به تست کرونا، واکسن و مقاصد مسافرتی مردم هنوز لازم است، فعالان حوزه‌ی گردشگری می‌گویند کشور و جهان پیک کرونا را پشت سر گذاشته‌اند و در حالی که فرودگاه‌ها هزاران مشکل دیگر برای مسافران ایجاد کرده‌اند، ادامه‌ی استفاده‌ی اجباری از این اپ لازم نیست.

آژانس بهداشت عمومی کانادا یا PHAC به عنوان بخشی از برنامه‌ی اجباری تست‌های تصادفی در مرزهای کانادا، از داده‌های وارد شده توسط مسافران در اپ ArriveCan استفاده می‌کند تا از وضعیت واکسیناسیون و مقصد مسافرانی که تست‌شان مثبت شده است اطلاع داشته باشد، فعالان صنعت گردشگری اما می‌گویند بس است دیگر.

آقای Beth Potter، رئیس و مدیرعامل انجمن صنعت توریسم کانادا می‌گوید: «ما به دولت گفته‌ایم که زمان توقف استفاده از اپ ArriveCan فرا رسیده است و فقط هم ما نیستیم که چنین باوری داریم.»

با این حال بعید است دولت به درخواست‌ها در مورد کنار گذاشتن اپ ArriveCan جواب مثبت بدهد، آن هم در شرایطی که با ظهور دو سویه‌ی جدید از ویروس کرونا، نگرانی‌ها در مورد احتمال بروز یک پیک جدید بیماری بالا گرفته است.