ویروس کرونا چگونه می‌تواند طرز فکر ما را درباره بازنشستگی در کانادا تغییر بدهد؟

بسیاری از کانادایی‌ها نزدیک به دوران بازنشستگی خود هستند و این سوال برای آنها و تحلیل‌گران پیش آمده که در دورانی که دنیا با یک پاندمی جهانی و پیامدهای اقتصادی وحشتناک آن دست به گریبان است، چه بر سر بازنشستگی می‌آید؟ آیا سن بازنشستگی افزایش پیدا می‌کند و تمایل به بازنشستگی زودهنگام کمتر می‌شود؟

از طرف دیگر، این روزها دغدغه خیلی از بازنشسته‌ها در مورد دریافت به موقع مستمری خود است و این نگرانی را دارند که آیا برنامه مستمری بازنشستگی کانادا CCP می‌تواند پرداخت‌های تعهد شده به بازنشستگان را مانند گذشته انجام دهد یا در این راه به مشکل برمی‌خورد؟

این نکته را به خاطر داشته باشید که انواع مختلف بازنشستگی، بر پایه شرایط با ثبات بنا شده‌اند اما حالا که اتفاقی غیرقابل پیش‌بینی شرایط را کاملا بی‌ثبات کرده است، نیاز به تحلیل‌های بسیار پیچیده‌تری برای پیش‌بینی شرایط آینده داریم.در این مطلب، سناریوهای مختلفی را می‌خوانید که نشان می‌دهد با شیوع کرونا چه بر سر بازنشستگی خواهد آمد و پاسخ سوالات بالا را دریافت می‌کنید.

اگر سوالی در زمینه بیمه یا سرمایه‌گذاری دارید از ما بپرسید

• سناریوهایی که نشان می‌دهد بر اثر ویروس کرونا، چه بر سر بازنشستگی می‌آید
• تمایل به بازنشستگی زودهنگام به تدریج کاهش پیدا می‌کند
• مشاغل آزاد و به اصطلاح gig در کانادا در حال افزایش هستند
• افراد شاغل در مشاغل gig از حمایت‌ پس‌اندازهای بازنشستگی برخوردار نیستند
• مزایایی که کار از راه دور برای شاغلان خواهد داشت
• این روزها کارگران با چالش‌های بیشتری برای پس‌انداز بازنشستگی مواجه هستند
• افزایش بی‌سابقه میزان بدهی خانوارهای کانادایی نسبت به 20 سال گذشته
• با وجود پایین آمدن نرخ بهره، خانواده‌های کانادایی ترجیح می‌دهند ریسک مالی نکنند
• تغییراتی که در الگوی هزینه کردن مردم به وجود خواهد آمد
• ویژگی مثبتی که شرایط اقتصادی فعلی می‌تواند برای خانواده‌ها داشته باشد
• افزایش جذب درآمدهای تضمینی و کشش بیشتر به سمت مستمری‌های سالیانه
• کانادایی‌ها نگران عدم توانایی CPP در انجام پرداخت‌های تعهد شده نباشند
• ویژگی مزایای مستمری دوران سالمندی (OAS) و تفاوتی که با CPP دارد
• این روزها بیمه‌های مستمری عمر اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند
• شرایط لازم برای درخشش درآمدهای مستمری سالیانه فراهم شده است
• لازم است کانادایی‌ها در مفروضاتی که راجع به بازنشستگی دارند بازاندیشی کنند

مفهوم بازنشستگی در طی چند دهه گذشته به شکل فزاینده‌ای پیچیده‌تر شده است.

کانادایی‌هایی که برای بازنشستگی آماده می‌شوند، قادر بوده‌اند که از میان انواع و اقسام رویکردهای بسیار شخصی‌شده‌ دست به انتخاب بزنند؛ از بازنشستگی زودهنگام یا حتی بسیار زودهنگام گرفته تا بازنشستگی فعال، مرحله‌ای، همراه با اشتغال و بسیاری از گزینه‌های دیگر.

همه این انواع مختلف بازنشستگی، بر مجموعه نسبتا ثابتی از شرایط و مفروضات اقتصادی بنا شده‌اند:

• بازارهای مسکن و مالی باثبات باقی خواهد ماند، اقتصاد به عملکرد خود ادامه می‌دهد
• کانادایی‌ها به پرداخت حق بیمه برنامه مستمری بازنشستگی کانادا (CPP) و مالیات بر درآمدهایی که CPP و مستمری‌های تامین دوران سالخوردگی [Old Age Security] را سر پا نگه می‌دارد، ادامه خواهند داد.

سناریوهایی که نشان می‌دهد بر اثر ویروس کرونا، چه بر سر بازنشستگی می‌آید

اما در دورانی که دنیا با یک پاندمی جهانی و پیامدهای اقتصادی ناگوار آن برای سراسر جهان دست به گریبان است، چه بر سر بازنشستگی می‌آید؟ در ادامه به 3 سناریویی که ویروس کرونا می‌تواند بازنشستگی در کانادا را تغییر شکل بدهد، می‌پردازیم.

تمایل به بازنشستگی زودهنگام به تدریج کاهش پیدا می‌کند

در بسیاری از رویکردهای نوین درباره بازنشستگی، این پیش‌فرض پنهان شده است که اگر بازنشستگی کسی دچار اشکال شود، او از جایگزین‌هایی برای نجات وضعیت مالی خود برخوردار خواهد بود. این جایگزین‌ها می‌تواند بازگشت به اشتغال با حقوق باشد یا بهره‌برداری از ارزش خالص خانه یا تکیه کردن بر رشد مداوم دارایی‌های سهام برای کمک به جبران کمبودهای بودجه.

اما اگر اتفاقی مانند یک پاندمی جهانی بیافتد و اشتغال همراه با دستمزد ناگهان کمیاب شود، ارزش خانه‌ها سقوط کند و بازارهای سهام دچار آشفتگی شوند، این جایگزین‌ها ممکن است دیگر در دسترس نباشند.

در نتیجه، کانادایی‌های بیشتری احتمالا ترجیح خواهند داد که به مدت طولانی‌تری در اشتغال همراه با دستمزد خود باقی بمانند. البته، اگر شاغل باشند. این درآمد شغلی، به آنها امکان خواهد داد که هزینه‌های زندگی را پوشش بدهند و همچنین، پس‌اندازهایی برای دوران بازنشستگی‌شان کنار بگذارند.

خطاب به کسانی که هنوز چندین سال با دست کشیدن از کار فاصله دارند باید گفت که اگر شما امروز شغلی نداشته باشید که درآمد مورد نیازتان را برای پس‌انداز بازنشستگی آینده‌ شما فراهم آورد، چه خواهد شد؟ در این حالت، شروع بازنشستگی شما ممکن است حتی به تاریخ دورتری هم بیفتد.

مشاغل آزاد و به اصطلاح gig در کانادا در حال افزایش هستند

فعلا تا آینده قابل پیش‌بینی، اگر در استخدام نباشید، به احتمال زیاد شغل‌هایی پیدا خواهید کرد که بیشتر از نوع قراردادهای کوتاه‌مدت‌تر و کارهای آزاد [freelance] و به اصطلاح gig خواهد بود. به گفته سازمان آمار، این نوع کارها به شکل فزاینده‌ای در کانادا در حال رشد هستند.

افراد شاغل در مشاغل gig از حمایت‌ پس‌اندازهای بازنشستگی برخوردار نیستند

این قراردادهای کاری غیرسنتی، از امنیت و ثبات استخدام‌های سنتی برخوردار نبوده و نوعا به‌گونه‌ای نیستند که شاغلان آنها، واجد شرایط حمایت‌های درآمدی‌ مثل بیمه بیکاری تشخیص داده شوند. این بدان معناست که اهمیت ایجاد حاشیه امنیت مالی شخصی، اکنون از هر زمان دیگری بیشتر است.

این گونه مشاغل همچنین از طرح‌های مستمری بازنشستگی تحت حمایت کارفرما برای پس‌اندازهای بازنشستگی نیز برخوردار نیستند. سرانجام آنکه، کارگران خویش‌فرما، پیمانکاران مستقل و کارگران gig، از مشارکت‌های کارفرمایان در CPP برخوردار نبوده و خود مسئول پرداخت هر دو بخش واریزهای CPP هستند. از همین رو، از درآمد در دسترس آنها برای پس‌انداز بازنشستگی شخصی کاسته می‌شود.

مزایایی که کار از راه دور برای شاغلان خواهد داشت

از طرف دیگر، فرصت‌های موجود برای کار از راه دور ممکن است گسترش یابد، چرا که هم کارفرمایان و هم شاغلان، در خلال این پاندمی، مهارت‌های بیشتری در زمینه کار از منزل پیدا کرده‌اند.

حرکت به سمت کارهای از راه دور، همچنین این امکان را در اختیار کسانی که در شهرها مشغول به کار هستند می‌گذارد که از مناطق گران‌قیمت‌تر نقل‌مکان کرده و در نقاطی که هزینه‌های زندگی در آنها پایین‌تر است، ساکن شوند.

به این ترتیب، از استرس مالی جمعیت در سن اشتغال کاسته شده و آنها این امکان را پیدا خواهند کرد که مبالغ بیشتری برای دوران بازنشستگی خود پس‌انداز نمایند.

این روزها کارگران با چالش‌های بیشتری برای پس‌انداز بازنشستگی مواجه هستند

با این وجود، در حال حاضر، کارگران در مقایسه با دنیای قبل از کووید ۱۹، با چالش‌های بیشتری برای پس‌انداز بازنشستگی مواجه هستند و این بدان معناست که به احتمال زیاد، میانگین سن بازنشستگی آنها افزایش خواهد یافت.

با آنکه بهره دریافت وام همچنان پایین باقی می‌ماند اما بازنشستگان کمتری ترجیح خواهند داد که در دوران بازنشستگی نیز زیر بار بدهی وام باشند، زیرا کانادایی‌ها در تلاش هستند که هزینه‌های خود را به‌طور کلی کاهش بدهند.

افزایش بی‌سابقه میزان بدهی خانوارهای کانادایی نسبت به ۲۰ سال گذشته

میزان بدهی خانوارهای کانادایی‌، در طی یک دهه گذشته، به سطوح بی‌سابقه‌ای رسیده است و جمعیت بالای ۶۵ سال نیز از این مساله در امان نبوده‌اند. سازمان آمار کانادا به ما می‌گوید که میزان بدهی وام مسکن خانوارهای سالخورده در سال ۲۰۱۶ تقریبا به ۲ برابر سال ۱۹۹۹ رسیده است. این در حالی است که بدهی‌های مصرفی غیر وام مسکن، مانند وام‌های متفرقه و کارت‌های اعتباری، بیش از ۵۰ درصد افزایش داشته است.

توجیه مرسوم برای وام گرفتن و نگه داشتن بدهی به مدت طولانی، آن بوده است که از آنجا که نرخ‌های بهره بسیار پایین است و بازدهی بازارهای سهام و مسکن بسیار بالاست، انگیزه چندانی برای بازپرداخت وام مسکن یا خط اعتباری وجود ندارد.

با وجود پایین آمدن نرخ بهره، خانواده‌های کانادایی ترجیح می‌دهند ریسک مالی نکنند

اکنون‌ با آنکه نرخ‌های بهره حتی پایین‌تر هم آمده است، کاهش سودآوری بازارهای سهام در نتیجه بحران پاندمی، این پیامد را به دنبال خواهد داشت که بسیاری از خانوارها ترجیح خواهند داد از ریسک‌های مالی خود بکاهند، از جمله با کاستن از میزان بدهی‌هایشان.

به عبارت دیگر، حتی این نرخ‌های بهره جدید و پایین‌تر نیز شاید برای انگیزه بخشیدن به وام‌گیری، کافی نباشد. با وجود این، وام مسکن معکوس ممکن است به رشد خود ادامه دهد.

پیامدهای ناگوار اقتصادی ناشی از کووید ۱۹، همچنین بدان معناست که بسیاری از کانادایی‌هایی که بدهی‌های بالا دارند، نیاز خواهند داشت که نگاه تازه‌ای به هزینه‌هایی که آنها را به وضعیت فعلی‌شان کشانده است، بیندازند. زیرا امنیتی که در درآمد یا دارایی‌هایشان وجود داشت و می‌خواستند از آن برای تسویه بدهی‌هایشان استفاده کنند، تضعیف شده یا حتی از میان رفته است.

تغییراتی که در الگوی هزینه کردن مردم به وجود خواهد آمد

برای خیلی‌ها، این نگاه تازه می‌تواند به معنای بررسی الگوهای هزینه کردن باشد تا ببینند که کدام هزینه‌ها را می‌توانند کاهش دهند. بعضی‌ها ممکن است به این نتیجه نیز برسند که باید تصمیم‌های دشواری برای سازمان‌دهی مجدد امور مالی خانواده بگیرند.

این تغییرات می‌تواند از طریق کاستن از هزینه‌های تعطیلات یا سایر هزینه‌های اضافی، کنار گذاشتن هزینه‌های برنامه‌ریزی شده دیگری مثل تعمیرات خانه، خرید ملک دوم یا داشتن برنامه برای بازگشت به دانشگاه و یا ایجاد تغییرات دیگری در سبک زندگی، مثل نقل مکان به خانه‌ای کوچک‌تر برای کاهش یا حذف وام مسکن باشد.

همچنین، این تصمیم‌های دشوار ممکن است به معنای وارد شدن به یک پیشنهاد مصرف‌کننده [consumer proposal] یا فرایندهای ورشکستگی [bankruptcy proceedings] برای تسویه بدهی‌های معوقه باشد.

برخی از صاحب‌نظران بر این باورند که با انتشار اثرات پاندمی کووید ۱۹ در لایه‌های اقتصاد، کانادایی‌ها با امواج پیاپی عدم توانایی در بازپرداخت دیون خود مواجه خواهند بود.

ویژگی مثبتی که شرایط اقتصادی فعلی می‌تواند برای خانواده‌ها داشته باشد

در میانه ابرهای تیره کووید ۱۹، خبر خوب آن است که پاندمی، بسیاری از خانوارها را بر آن داشته است که دریابند، چقدر از درآمد ماهیانه آنها صرف خریدهای دلبخواهی مثل بیرون غذا خوردن و رفت‌وآمد به محل کار (بنزین، پارکینگ، بیمه، و تعمیرات) می‌شود.

اینها هزینه‌هایی است که شاید افراد بتوانند در بلندمدت کاهش بدهند، تا کل مخارج خود را پایین آورده باشند.

جذب درآمدهای تضمینی افزایش می‌یابد و کشش به سمت مستمری‌های سالیانه را بیشتر خواهد کرد
در میانه سقوط بازارهای سهام، به سختی بتوان جذب یک درآمد بازنشستگی تضمین شده از سوی یک نهاد قدرتمند، مانند برنامه مستمری کانادا (CPP) را انکار کرد.

اکنون که سایر منابع امنیت مالی دچار مشکل شده‌اند، کانادایی‌ها بیش از گذشته حس امنیت مزایای بازنشستگی CPP و مزایای مستمری دوران سالمندی (OAS) و اهمیت تامین یک درآمد پایه بازنشستگی‌ را که تحت تاثیر ریسک‌های بازار نباشد، درک می‌کنند.

خبر خوب آنکه، پرداختی‌های کارگران به CPP به حساب جداگانه‌ای واریز می‌شود که تحت مدیریت یک هیئت مشورتی مستقل قرار دارد و رئیس آن به کانادایی‌ها تضمین داده است که مبالغ پرداختی آنها در امان خواهد بود؛ حتی با وجود آنکه سرمایه‌گذاری‌های شخصی کانادایی‌ها در نتیجه بی‌نظمی‌های بازار ناشی از کووید ۱۹ تنزل پیدا کرده است.

کانادایی‌ها نگران عدم توانایی CPP در انجام پرداخت‌های تعهد شده به بازنشستگان نباشند

Mark Machin، رئیس هیئت سرمایه‌گذاری CPP، می‌گوید که عدم توانایی CPP در انجام پرداخت‌های تعهد شده به بازنشستگان چیزی است که کانادایی‌ها می‌توانند از لیست نگرانی‌هایشان خط بزنند؛ چراکه سرمایه CPP طوری طراحی شده است که در برابر این‌گونه تنزل‌های شدید گاه به گاه بازار مقاومت کند.

ویژگی مزایای مستمری دوران سالمندی (OAS) و تفاوتی که با CPP دارد

مزایای مستمری دوران سالمندی (Old Age Security) به نوبه خود از درآمدهای عمومی دولت تامین می‌شود و تامین بیشترین سهم آن – حدود نصف – از مالیات درآمد شخصی صورت می‌گیرد.

در حالیکه مزایای OAS مانند CPP تضمین‌شده نیست، مستمری دوران سالمندی به اشکال مختلف از سال ۱۹۲۷ در کانادا وجود داشته است که نشان می‌دهد برنامه درآمدهای دولتی، می‌تواند در برابر هرگونه تلاطمی مقاومت کند.

اگر قصد دارید در حین پاندمی جهانی بازنشسته شوید، ایمن‌سازی منابع درآمد بازنشستگی‌تان در مواجهه با چشم‌انداز نامعلوم فعلی، اولویت تازه‌ای پیدا می‌کند. اما کانادایی‌های بسیاری امیدوارند با چیزی بیش از آنچه CPP و OAS فراهم می‌کند، بازنشسته شوند.

این روزها بیمه‌های مستمری عمر اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند

در نتیجه، در جستجوی درآمدی پایدار، بیمه‌های مستمری عمر اهمیت تازه‌ای پیدا می‌کنند. بیمه مستمری عمر، محصولی مالی است که توسط شرکت‌های بیمه‌ عرضه می‌شود و درآمد ماهانه تضمین‌شده‌ای به بیمه‌شدگان تا زمانی که زنده هستند، می‌پردازد. این درست مثل یک «نسخه خود انجام [DIY]» از یک حقوق بازنشستگی معین است.

درحالیکه دانشگاهیان، آمارگران و اقتصاددانان، مدت‌هاست که در تحسین درآمد مستمری سالیانه، به‌عنوان راهی برای فراهم کردن درآمد بازنشستگی تضمین‌شده، داد سخن داده‌اند، بازنشستگان هرگز راه‌حل‌های درآمد مستمری سالیانه را به‌طور دسته‌جمعی اتخاذ نکرده‌اند.

شرایط لازم برای درخشش درآمدهای مستمری سالیانه فراهم شده است

اما وقتی سایر منابع درآمد بازنشستگان مثل ثروت ملکی، دارایی‌های بازار سهام در قالب ETF یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و درآمدهای شغلی ناپدید می‌شود و نرخ‌های بهره نیز در عمل به صفر رسیده است، بدون آنکه نشانه‌ای از صعود مجدد آن به چشم بیاید، شاید شرایط برای درخشش درآمدهای مستمری سالیانه به‌عنوان یک منبع درآمد بازنشستگی که توسط شرکت‌های مطمئن بیمه عمر ارائه می‌شود، فراهم باشد.

برای مثال، دقت کنید که پاندمی آنفولانزای اسپانیایی، چگونه صنعت بیمه عمر آمریکای شمالی را شکل داد. Moshe Milevsky، پروفسور اقتصاد می‌گوید در سال ۱۹۱۸ وقتی پدر یا مادر جوانی بر اثر آنفولانزای اسپانیایی جان خود را از دست می‌داد و شرکت بیمه‌ای مزایای فوت را پرداخت می‌کرد، هیچ‌کس ارزش یا نیاز به بیمه عمر را زیر سوال نمی‌برد.

پاندمی صد سال پیش نه تنها مرگ نان‌آور خانواده را به امری نیازمند توجه تبدیل کرد، بلکه به پادزهر مالی و اقتصادی آن یعنی بیمه عمر نیز مشروعیت بخشید.

امروزه، پاندمی جهانی ناشی از بیماری کروناویروس کووید ۱۹ ممکن است همین نقش را برای درآمدهای مستمری سالیانه ارائه شده توسط شرکت‌های بیمه عمر، ایفا کند.

لازم است کانادایی‌ها در مفروضاتی که راجع به بازنشستگی دارند بازاندیشی کنند

امروزه بسیاری از مفروضات نانوشته‌ای که بنیان عقاید ما را درباره بازنشستگی می‌سازد، در جستجوی استراتژی‌هایی برای سازگاری با آینده‌ای مبهم‌تر، تحت بازنگری قرار گرفته است.

در ارزیابی مجدد موقعیت فعلی‌مان، لازم است که کانادایی‌ها درباره ریسک رویکردهای خود در زمینه پس‌انداز بازنشستگی، مفروضات عملی منجر به بدهی‌های بالاتر مصرف‌کنندگان و ارزش درآمد تضمین‌شده پس از بازنشستگی، بازاندیشی کنند.

زمان‌بندی، مهمترین مساله در بازنشستگی است و وقتی که زمانه تغییر می‌کند، عاقلانه آن است که مسیر پیش رو را زیر نظر داشته باشیم.